بر اساس افسانه، در 17 ژوئیه 1490، در بحبوحه درگیری های داخلی بین خانواده های محلی در Banciace و Cancelleri، برخی از مردم دیدند که خون از پیشانی نقاشی دیواری مریم مقدس که بر روی یک کلیسای کوچک نقاشی شده بود، می چکید که به عنوان نشانه ای از آن تعبیر شد. رنج مریم باکره از خونریزی در منطقه. این معجزه توسط اسقف نیکولو پاندولفینی تأیید شد و خانواده های مهم پیستویا تصمیم گرفتند برای احترام به ویرجین یک پناهگاه بسازند. ساخت این بنای بزرگ در سال 1569 به پایان رسید و از آن زمان تاکنون ده ها هزار بازدید کننده هر ساله از کلیسا دیدن کرده اند.