مسجدی تاریخی که در زمان سلطنت اولین سلطان سلجوقی آناتولی علاالدین کیقوباد به عنوان بخشی از عملیات بازسازی شهر در سال 1231 ساخته شد، اما در اثر اصابت صاعقه ویران شد و سلطان سلیمان خان اول آن را در قرن شانزدهم بازسازی کرد. در دوره عثمانی، اما او آن را به همان طرح خود حفظ کرد. گنبدی که به سه طاق مورب تقسیم شده و توسط سه گنبد کوچک پوشیده شده است، ویژگی اصلی مسجد را تشکیل می دهد، مناره ای به گوشه شمال غربی برای زنان اضافه شد و در مقابل گوشه شمال شرقی یک آب انبار گنبدی ساخته شد که در کنار آن وجود دارد. مکانی سرپوشیده برای وضو گرفتن.