این بنای باشکوه پیش از این مرکز فرقه صوفی مولوی بود، فرقه کوچکی که در دوره حکومت عثمانی به بلغارستان آمد و تا پایان قرن نوزدهم زنده ماند و به انجام مراسم خود ادامه داد. در این بنا اتاق‌های مختلفی وجود دارد که صوفیان برای نماز و عبادت در آن اقامت می‌کردند، اتاق‌های متعددی برای جلسات و اتاقی با نقاشی‌های دیواری که صوفیان را در حال اجرای یکی از رقص‌های خود که مورد علاقه مردم محلی بلغار بود، نشان می‌دهد.