پناهگاه رامه در حدود 3 کیلومتری شمال الخلیل در جاده اصلی باستانی که امروزه به نام خیابان رامه شناخته می شود واقع شده است.کتاب مقدس پناهگاه رامه را به عنوان مسکن ابراهیم توصیف می کند که پس از جدایی از برادرزاده اش لوط در آن ساکن شد. این مکان شامل پناهگاهی است که توسط هرود بزرگ در قرن اول پس از میلاد ساخته شده است. در دوره روم و بیزانس و در قرن چهارم پس از میلاد، این بنا با کلیسای جامعی جایگزین شد که در نقشه موزاییک مدابا ذکر شده بود و بعدها تخریب شد. در سال 638 پس از میلاد، مادر باستان شناس نیز در حفاری های خود ویرانه هایی را کشف کرد که مربوط به دوران صلیبی است. عمومی.