این دروازه یکی از هفت دروازه تشکیل دهنده دیوارهای شهر است که در ضلع شرقی شهر قدیم قرار دارد و در اواسط قرن شانزدهم ساخته شده و از دیرباز «دروازه دریا» نامیده می شده است زیرا از آنجا مردم محلی در آن زمان به مارتیل رفتند، این شهر ساحلی در کنار دریای مدیترانه است. در مورد طراحی دروازه بزرگ، از دروازه اصلی و یک ورودی فرعی در کناره تشکیل شده است. فواره که مستقیماً در داخل دروازه قرار دارد همچنین دارای کاشی‌های معمولی تتوانی و کتیبه‌هایی از آیات قرن هجدهم است که در ستایش فرمانروای شهر، عمر لوگش، دیده می‌شود. این درب یکی از مهم ترین آثار تاریخی حفظ شده در شهر تطوان محسوب می شود که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.