در یکی از دوره‌های قرن دوم میلادی، این استادیوم گنجایش بیش از 30 هزار نفر را داشت و به همین دلیل مهمترین جشن‌ها در آن برگزار می‌شد و نمایش‌های شگفت‌انگیز رومی به نمایش در می‌آمد و اگرچه بقایای آن اکنون گنجایش آن عظیم را ندارد. تعداد افراد، منظره آن هنوز هم چشمگیر است و با شکوه. این سنگ‌های مرمری که روی هم چیده شده‌اند، نمونه‌ای بارز از نبوغ مهندسی رومی‌ها و همچنین نشانی از علاقه آنها به هنر در آن زمان از تاریخ است که تمدن‌های دیگر هیچ توجهی به هنر نداشتند.